/>

یکی از عناصر بحث برانگیز در قانون حمایت از داده های اتحادیه اروپا ، اصطلاح "حق فراموش شدن" (RTBF) است که به سال 2014 باز می گردد. این اجازه می دهد تا شهروندان اتحادیه اروپا از موتورهای جستجوگر اینترنتی چنین درخواست کنند. به عنوان Google برای حذف نتایج جستجو که مستقیماً با آنها مرتبط است. علیرغم نام گمراه کننده آنها ، "فراموش نمی شوند": مطالبی که به آنها مربوط می شود در اینترنت باقی می ماند. درست است که مسیر مستقیم یافتن آن با استفاده از موتور جستجو برداشته می شود – این حق "ارجاع مجدد" است. جستجوهای غیرمستقیم همچنان مواد را پیدا می کنند. قانون در اتحادیه اروپا به خوبی تثبیت شده است. اما این سؤال پیش آمد: در مورد سایت های Google خارج از اتحادیه اروپا چه می گویم؟ اگر می توان از آنها برای یافتن مطالبی استفاده کرد که در سایت های Google در اتحادیه اروپا ارجاع نشده بودند ، RTBF بسیار کاهش می یابد. این سؤال مهمی بود که به دادگاه عالی اتحادیه اروپا یعنی دادگاه دادگستری اتحادیه اروپا (CJEU) رسید که اکنون حکم خود را صادر کرده است. نتیجه گیری می کند:

در حال حاضر ، هیچ تعهدی طبق قانون اتحادیه اروپا وجود ندارد ، برای اپراتور موتور جستجو که درخواست تجدیدنظر را از طریق موضوع داده اعزام می کند ، در مورد ، به دنبال حکم از طرف ناظر یا مقام قضایی از یک کشور عضو ، برای انجام چنین مرجع ارجاع در همه نسخه های موتور جستجوی خود.

با این حال ، قانون اتحادیه اروپا به یک اپراتور موتور جستجوگر نیاز دارد تا چنین نسخه ای را برای مراجعه به نسخه های موتور جستجوی خود انجام دهد. به همه کشورهای عضو

استدلال در مورد تصمیم دادگاه قابل توجه است:

حق حمایت از داده های شخصی یک حق مطلق نیست ، اما باید در رابطه با عملکرد آن در جامعه در نظر گرفته شود و در برابر دیگر متعادل باشد. حقوق اساسی ، مطابق با اصل تناسب. علاوه بر این ، تعادل بین حق حفظ حریم خصوصی و محافظت از داده های شخصی ، از یک سو و آزادی اطلاعات کاربران اینترنت ، از سوی دیگر ، به احتمال زیاد در سراسر جهان متفاوت خواهد بود.

این مهم است. نقطه. از آنجا که قوانین تنظیم حریم خصوصی و آزادی بیان به طور قابل توجهی در سراسر جهان متفاوت است ، هرگونه تلاش اتحادیه اروپا برای تحمیل دیدگاه های خاص خود به سایر کشورها باعث ایجاد مشکلاتی می شود. از این گذشته ، اگر اتحادیه اروپا مدعی شد كه قوانین خود را به سایر حوزه های قضایی گسترش دهد ، این قانون كاملاً قابل توجیه است و خواستار اجرای قوانین آنها در اتحادیه اروپا نیز می شود. این امر به مجموعه ای غیرممكن از قوانین ناسازگار در موتورهای جستجو و سایر خدمات آنلاین منجر می شود. احتمالاً این پایان اینترنت خواهد بود زیرا ما می دانیم.

با این حال ، حكم جدید CJEU بدون مشكلات آن نیست. قضات در ادامه گفتند: در حالی که رفرنس جهانی الزامی نیست ، با این وجود مقامات حفاظت از داده ها در کشورهای عضو اتحادیه اروپا طبق قانون اتحادیه اروپا مجاز به درخواست گوگل و سایر موتورهای جستجو هستند تا در همه را حذف کنند. ] کشورها. هیچ جزئیاتی در مورد زمان مناسب بودن آن ارائه نشده است ، اما این احتمال که کشورهای عضو اتحادیه اروپا سعی در درخواست جهانی برنامه RTBF کنند ، حتی در موارد منزوی ، همچنان یک نگرانی برای آینده است.

علیرغم این عدم قطعیت ، این استقبال است. قضاوت ، زیرا صریحاً تشخیص می دهد که اینترنت جهانی است و تابع صدها قضات مختلف است. این انتظار واقعی نیست که همه بتوانند ایده های اتحادیه اروپا را در مورد RTBF اتخاذ کنند – اگرچه به نظر می رسد بسیاری از کشورها تحت تأثیر تفکرات خود در اینجا قرار بگیرند ، زیرا این مسئله به وضوح در پیشتاز این مسئله حریم خصوصی است. اما اهمیت این حكم نباید حكم دوم را كه همزمان از موضوع CJEU از طرف CJEU بیرون آمد ، بر مبنای موضوع ارجاع مجدد ، كاملاً تحت الشعاع قرار دهد. این در مورد چگونگی برخورد موتورهای جستجو با دسته بندی از داده های شخصی حساس است – مواردی از قبیل "منشأ نژادی یا قومی ، عقاید سیاسی ، عقاید مذهبی یا فلسفی ، یا عضویت در اتحادیه های صنفی ، و پردازش داده های مربوط به سلامتی یا زندگی جنسی". این حكم عمدتاً معمول است ، اما در دم خود دارای یك حرف است:

حتی اگر اپراتور یك موتور جستجو می فهمید كه سوژه داده حق ندارد در صورت مراجعه مجدد از این قبیل لینک ها به دلیل گنجاندن پیوند مورد نظر برای آشتی دادن حقوق سوژه داده در زمینه حفظ حریم خصوصی و محافظت از داده های شخصی با آزادی اطلاعات کاربران بالقوه اینترنتی علاقه مند ضروری است ، اپراتور در هر صورت لازم است ، حداکثر به مناسبت درخواست de- ارجاع ، برای تنظیم لیست نتایج به گونه ای که تصویر کلی که در اختیار کاربر اینترنت قرار می دهد ، وضعیت حقوقی فعلی را منعکس می کند ، به این معنی که پیوندها به صفحات وب حاوی اطلاعات مربوط به آن نقطه باید در وهله اول در لیست ظاهر شوند. [19659004] این بدان معناست که ، حتی اگر حق عمومی آزادی اطلاعات از حقوق حریم شخصی افراد بیشتر باشد و عدم مراجعه مجدد به آن ضروری باشد ، اکنون یک نیاز دیگر وجود دارد. شرکت های اینترنتی باید بازدیدهای مجدد از جستجو را مجدداً منعکس کنند "جایگاه حقوقی فعلی" در مورد آن شخص. به نظر می رسد این از هیچ جا به وجود آمده است و یک جای تعجب کامل است. درخواست موتورهای جستجو برای دستکاری در نتایج جستجو مطابق دستورالعملهای بسیار ناشناخته ، دستور العمل فاجعه است و احتمالاً حتی در صورت قصد هم باعث تقویت حریم خصوصی نخواهد شد. به طور خاص ، این یک پیش زمینه وحشتناک را برای تغییر نتایج جستجو با توجه به قوانین مبهم که شامل مسائل پیچیده حقوقی است ، تعیین می کند. حداقل این امر منجر به آن خواهد شد كه شركتهای سئو سعی كنند سیستم را به روشهای جدید بازی كنند. انتظار دارید که موارد بیشتری قبل از CJEU مشخص شود که این نیاز جدید متأسفانه به چه معنی است.

تصویر برجسته سدریک پیزنی. ، حقوق دیجیتالی ، متن باز ، حق چاپ ، حق ثبت اختراع و موضوعات کلی سیاست مربوط به فناوری دیجیتال. وی شروع به پوشش استفاده از مشاغل اینترنت در سال 1994 كرد و اولین ویژگی اصلی را در مورد لینوكس نوشت ، كه در اوت 1997 در Wired ظاهر شد. كتاب وی با نام "Rebel Code" اولین و تنها تاریخ كامل در مورد ظهور منبع آزاد است. ، در حالی که کار بعدی او ، "کد دیجیتال زندگی" ، به بررسی بیوانفورماتیک – تقاطع محاسبات با ژنتیک می پردازد.