اینترنت علی رغم ارتباط بیشتر با جوانان ، تقریباً زندگی همه را مورد حمله قرار داده است. وب سایت ها در همه جا و همچنین شبکه های اجتماعی جدیدی که ادعا می شود عنوان بعدی "چیز بزرگquot; است ، در حال جوانه زدن هستند. با این حال ، اینترنت به دلیل وجود یک عامل محدودکننده ، ارائه دهندگان خدمات اینترنت ، هنوز به پتانسیل کامل خود نرسیده است. در فیلیپین نمی توان از تحولات اینترنت کاملاً لذت برد اما پیشرفت هایی که صورت می گیرد باعث می شود ما بتوانیم از یک دنیای دیجیتالی لذت ببریم.
در حال حاضر سه ارائه دهنده اصلی خدمات در کشور وجود دارد. هر سه از همان فناوریهای اساسی استفاده می كنند كه نه تنها ما را قادر می سازد از طریق رایانه و لپ تاپ خود به اینترنت متصل شویم بلكه از طریق تلفنهای همراه نیز استفاده می كنیم. گذشته از خطوط معمول مشترک Digital Digital Subscriber Line (DSL) که توسط این سه تأمین کننده برتر اتصالات اینترنت ارائه شده است ، روند رو به رشد استفاده از فناوری پهنای باند تلفن همراه وجود دارد. EDGE مدت زمان مدیدی است که وجود دارد اما شکایات مختلفی را دریافت کرده است زیرا از طریق یک سیگنال 2G می توان به این موارد دسترسی پیدا کرد و این بدان معنی است که اگر سیگنال در ناحیه افت شود ، اتصال نیز فرو می رود. HSDPA / UMTS این فناوری را جایگزین کرده است زیرا از فناوری پیشرفته تر 3G بهره می برد. سرانجام ، فناوری بی سیم مانند Wireless Fidelity (Wi-Fi) بیشتر در همکاری با یک خط DSL استفاده می شود تا فرصتی برای کاربران بیشتری برای تجربه اینترنت فراهم کند. این نقاط Wi-Fi در حال حاضر توسط قهوه خانه ها و رستوران ها و مراکز تجاری به عنوان راهی برای جذب مصرف کننده مورد استفاده قرار می گیرد. به تازگی ، روندها نشان می دهد که شرکت های مخابراتی به سمت پیشرفت فناوری بی سیم دیگری به نام قابلیت همکاری جهانی برای دسترسی مایکروویو (Wi-Max) که برای یک شبکه بهتر با سرعت بالا طراحی شده است ، پیش می روند. Wi-Max از فناوری 4G پشتیبانی می کند که منجر به سرعت بیشتری در اینترنت یا بارگیری یا بارگذاری می شود. با این وجود ، هنوز هم در این فناوری 4G / Wi-Max یک اشکال وجود دارد که به کاربران این فناوری حداکثر پهنای باند داده می شود.
بهبود این فناوری ها همراه با اثرات تقاضای زیاد برای نتایج اتصال به اینترنت منجر به جنگ در بین ارائه دهندگان خدمات اینترنت می شود. نرخ استفاده از اینترنت خانگی و همچنین اینترنت موبایل ارزان تر از همیشه شده است. علاوه بر این ، حتی قیمت تلفن های هوشمند آماده Wi-Fi بسیار مقرون به صرفه شده است و بدین ترتیب تقریباً همه به اینترنت دسترسی پیدا می کنند. تنها موردی که در حال حاضر وجود دارد این است که با وجود تقاضای بسیار زیاد اینترنت ، زیرساخت های شبکه شرکتهای مخابراتی برای پشتیبانی از این نیاز بزرگ کافی نبوده و باعث شده است که باعث کندی زیاد در ساعت های اوج زمانی که بسیاری از افراد آنلاین هستند ، شوند. این مسئله موضوعی است که همه ارائه دهندگان خدمات اینترنتی را که منجر به رضایت مشتری کم است ، گرفتار می کند. حال این سؤال مطرح است كه چگونه می توان تقاضای رو به رشد اینترنت را در شرایطی كه زیرساخت های سخت افزاری و شبكه ای وجود نداشته باشد ، تأمین كرد ، حتی اگر نفوذ اینترنت فقط در حدود 30٪ باشد؟ در پایان ، این فقط نبرد قیمت ها بلکه نبرد فناوری نیز نبود.
اینترنت علی رغم ارتباط بیشتر با جوانان ، تقریباً زندگی همه را مورد حمله قرار داده است. وب سایت ها در همه جا و همچنین شبکه های اجتماعی جدیدی که ادعا می شود عنوان بعدی "چیز بزرگquot; است ، در حال جوانه زدن هستند. با این حال ، اینترنت به دلیل وجود یک عامل محدودکننده ، ارائه دهندگان خدمات اینترنت ، هنوز به پتانسیل کامل خود نرسیده است. در فیلیپین نمی توان از تحولات اینترنت کاملاً لذت برد اما پیشرفت هایی که صورت می گیرد باعث می شود ما بتوانیم از یک دنیای دیجیتالی لذت ببریم.
در حال حاضر سه ارائه دهنده اصلی خدمات در کشور وجود دارد. هر سه از همان فناوریهای اساسی استفاده می كنند كه نه تنها ما را قادر می سازد از طریق رایانه و لپ تاپ خود به اینترنت متصل شویم بلكه از طریق تلفنهای همراه نیز استفاده می كنیم. گذشته از خطوط معمول مشترک Digital Digital Subscriber Line (DSL) که توسط این سه تأمین کننده برتر اتصالات اینترنت ارائه شده است ، روند رو به رشد استفاده از فناوری پهنای باند تلفن همراه وجود دارد. EDGE مدت زمان مدیدی است که وجود دارد اما شکایات مختلفی را دریافت کرده است زیرا از طریق یک سیگنال 2G می توان به این موارد دسترسی پیدا کرد و این بدان معنی است که اگر سیگنال در ناحیه افت شود ، اتصال نیز فرو می رود. HSDPA / UMTS این فناوری را جایگزین کرده است زیرا از فناوری پیشرفته تر 3G بهره می برد. سرانجام ، فناوری بی سیم مانند Wireless Fidelity (Wi-Fi) بیشتر در همکاری با یک خط DSL استفاده می شود تا فرصتی برای کاربران بیشتری برای تجربه اینترنت فراهم کند. این نقاط Wi-Fi در حال حاضر توسط قهوه خانه ها و رستوران ها و مراکز تجاری به عنوان راهی برای جذب مصرف کننده مورد استفاده قرار می گیرد. به تازگی ، روندها نشان می دهد که شرکت های مخابراتی به سمت پیشرفت فناوری بی سیم دیگری به نام قابلیت همکاری جهانی برای دسترسی مایکروویو (Wi-Max) که برای یک شبکه بهتر با سرعت بالا طراحی شده است ، پیش می روند. Wi-Max از فناوری 4G پشتیبانی می کند که منجر به سرعت بیشتری در اینترنت یا بارگیری یا بارگذاری می شود. با این وجود ، هنوز هم در این فناوری 4G / Wi-Max یک اشکال وجود دارد که به کاربران این فناوری حداکثر پهنای باند داده می شود.
بهبود این فناوری ها همراه با اثرات تقاضای زیاد برای نتایج اتصال به اینترنت منجر به جنگ در بین ارائه دهندگان خدمات اینترنت می شود. نرخ استفاده از اینترنت خانگی و همچنین اینترنت موبایل ارزان تر از همیشه شده است. علاوه بر این ، حتی قیمت تلفن های هوشمند آماده Wi-Fi بسیار مقرون به صرفه شده است و بدین ترتیب تقریباً همه به اینترنت دسترسی پیدا می کنند. تنها موردی که در حال حاضر وجود دارد این است که با وجود تقاضای بسیار زیاد اینترنت ، زیرساخت های شبکه شرکتهای مخابراتی برای پشتیبانی از این نیاز بزرگ کافی نبوده و باعث شده است که باعث کندی زیاد در ساعت های اوج زمانی که بسیاری از افراد آنلاین هستند ، شوند. این مسئله موضوعی است که همه ارائه دهندگان خدمات اینترنتی را که منجر به رضایت مشتری کم است ، گرفتار می کند. حال این سؤال مطرح است كه چگونه می توان تقاضای رو به رشد اینترنت را در شرایطی كه زیرساخت های سخت افزاری و شبكه ای وجود نداشته باشد ، تأمین كرد ، حتی اگر نفوذ اینترنت فقط در حدود 30٪ باشد؟ در پایان ، این فقط نبرد قیمت ها بلکه نبرد فناوری نیز نبود.