/>

در هفته گذشته ، تعداد روز افزون حرکات برای استفاده مجدد یا حتی ممنوعیت استفاده از فن آوری های تشخیص چهره در ایالات متحده مورد بررسی قرار گرفت. کشور دیگری در خط مقدم کاوش در مسائل حقوقی ، اجتماعی و اخلاقی مطرح شده توسط این فناوری انگلیس است. مشکلات استفاده از فن آوری های تشخیص چهره توسط پلیس انگلستان سال گذشته توسط Privacy News Online سال گذشته مورد بحث قرار گرفت. از آن زمان تاکنون چندین تحول رخ داده است. به عنوان مثال ، در ماه مه امسال ، یک کارمند اداری از ولز اقدام به اقدام حقوقی گسترده در برابر پلیس ولز جنوبی کرد ، زیرا آنچه وی ادعا کرد نقض غیرقانونی از حریم خصوصی وی است ، زیرا وی تحت پویش تشخیص چهره توسط پلیس بود. وی گفت که "وی از استفاده آشکار فن آوری ناراحت است" و همچنین اظهار داشت که این قانون قوانین محافظت از داده و برابری را نقض می کند.

طبق گزارشی در گاردین ، ​​وکیل نماینده پلیس گفت: "گفتن این کار دشوار است. این که مقایسه خودکار فوری رایانه ای سرزده تر از افسران پلیس است که در حال دیدن آلبوم عکس ها هستند. "با این وجود ، این تفاوت مهم بین تشخیص خودکار صورت و نوع سنتی را نادیده می گیرد. در مورد اولی ، تقریباً هیچ محدودیتی در مورد اسکن و تطبیق افراد وجود ندارد ، در حالی که دومی به طور واضح از نظر توانایی انسان در دیدن و – مهمترین چیزها – به خاطر آوردن چهره محدود است. با وجود سیستم های خودکار ، به زودی امکان اسکن همه در یک جمعیت ، مهم نیست که چقدر بزرگ باشد ، و ذخیره اطلاعات مربوط به آنچه انجام می دهند ، به طور نامحدود است. این کاملاً واضح تر است و ماهیت یک مکان "عمومی" را تغییر می دهد ، جایی که شما می توانید بدون محدودیت کنترل شوید. مارتا اسپیریر به عنوان یک حقوقدان حقوق بشر اخیراً اظهار داشت:

وقتی این اتفاق در مقیاس اتفاق می افتد ، آنچه شما دارید سازوکار کنترل اجتماعی است. هنگامی که مردم ایمان خود را از دست می دهند که می توانند در آن مکان آزاد در فضای عمومی قرار گیرند ، شما آرسنیک را در آب دمکراسی قرار داده اید و بازگشت از آن کار ساده ای نیست.

پشتیبانی از احتیاط هنگام بیرون راندن سیستم های تشخیص چهره برای پلیس. از صفحه اخلاق پولیس لندن. در ماه مه ، گزارش خود را در مورد "تشخیص چهره زنده" (LFR) برای خدمات پلیس متروپولیتن (MPS) ، نیروی پلیس لندن تهیه کرد. یکی از نتیجه گیری های اصلی آن به شرح زیر است:

سود حاشیه ای برای توجیه پذیرفتن LFR در مواجهه با نگرانی که در برخی ایجاد می کند ، کافی نیست ، و از این رو آسیب احتمالی به پلیس با رضایت می دهد. بدیهی است که هیچ فایده ای از استفاده از فن آوری ناکارآمد به دست نمی آید ، و فرض می کنیم MPS مایل به انجام چنین کاری نیست.

دقیقاً این دیدگاه در یک پست وبلاگ توسط کمیساریای اطلاعات انگلیس ، مسئول نظارت بر اجرای برجام تکرار شد. قانون حفظ حریم خصوصی در کشور. الیزابت دنیام نوشت: "من معتقدم که با توجه به تهاجم LFR ، باید مدارکی اثبات شده وجود داشته باشد که نشان دهد این فناوری ضروری ، متناسب و مؤثر است." اما فن آوری های فعلی تشخیص چهره به دور از موثری نیستند: همانطور که این وبلاگ در دسامبر گذشته گزارش داد ، آخرین گزارشی سال نشان داد که مسابقات تشخیص چهره پلیس کلانشهر 98٪ اشتباه بود. یک مطالعه جدید از پروژه حقوق بشر ، داده های بزرگ و فناوری مستقر در مرکز حقوق بشر دانشگاه اسکس ، نشان می دهد که از آن زمان اوضاع خیلی بهتر نشده است. فن آوری LFR در شش دوره آزمایش ارزیابی شده ، 42 مسابقه را انجام داده است – تنها در هشت مورد از این مسابقات ، نویسندگان گزارش می توانند با اطمینان کامل بگویند که این فناوری صحیح است. "علاوه بر این ، این گزارش موضوعی را مطرح می کند که به طور بالقوه حتی بیشتر مشکل ساز است. برای استفاده پلیس از فن آوری:

بسیار ممکن است که استفاده از پلیس از فن آوری LFR اگر به چالش کشیده شود در دادگاه [UK] غیرقانونی است. دلیل این امر آن است که هیچ مجوز قانونی صریح برای استفاده از LFR در قوانین داخلی وجود ندارد ، و محققان استدلال می کنند که مجوز قانونی ضمنی که توسط پلیس متروپولیتن ادعا شده است – همراه با عدم وجود دسترسی عمومی ، راهنمایی آنلاین روشن – بعید است که این موارد را برآورده کند. "مطابق با شرط" وضع شده توسط قانون حقوق بشر ، اگر در دادگاه به چالش کشیده شود.

علیرغم این مسائل فنی و حقوقی ، برخی از افسران ارشد پلیس علاقه مند هستند که همواره تشخیص چهره را مستقر کنند. همانطور که Sky News گزارش داد:

تشخیص چهره در چین "کاملاً صحیح" و "نقطه روشن" است ، رئیس فدراسیون پلیس کلانشهر گفت ، خواستار استقرار آن در لندن "بطور 24 ساعته" شد.

وزیر امور خارجه قبلی انگلیس ، وزیر مسئول امور داخلی ، از جمله پلیس ، نیز از استفاده از آن حمایت كرد. اما یک کمیته پارلمان با نفوذ در علم و فناوری انگلیس گزارشی را منتشر کرده است که کاملاً در برابر خنثی کردن آن اذعان می کند:

ما توصیه ما را از گزارش 2018 ما مجدداً تأیید می کنیم که تشخیص نگرانی خودکار صورت تا زمانی که نگرانی در مورد کارآیی فناوری نباشد و تعصب بالقوه کاملاً برطرف شده است. ما از دولت می خواهیم تا مهلت قانونی را برای استفاده فعلی از فناوری تشخیص چهره صادر کند و تا زمان معرفی یک چارچوب قانونگذاری و راهنمایی در مورد پروتکل های آزمایشی ، و یک سیستم نظارتی و ارزیابی ، هیچ آزمایش دیگری انجام نشود. [19659004] همانطور که گفته شد ، در انگلیس در حال حاضر مشاجره ای در حال انجام است. از یک طرف ، مقاماتی وجود دارند که مایل به استفاده از فناوری های تشخیص چهره تا حد امکان هستند. از سوی دیگر ، سیاستمداران ، کارشناسان و مبارزهای مربوط به حقوق بشر وجود دارند که خواستار ممنوعیت هستند تا زمانی که این فناوری به اندازه کافی بهبود یافته باشد تا قابل اعتماد باشد. هنوز هم در انگلستان فاقد هرگونه مکان دیگر ، یک چارچوب حقوقی مستحکم برای رسیدگی به بسیاری از مسائل مربوط به حریم خصوصی که تشخیص چهره را مطرح می کند ، است. با پیشروی فن آوری ، فشارها بر قانون گذاران در سراسر جهان وارد خواهد شد تا سریعاً به نتیجه برسند. از این منظر ، چند سال آینده نوید بخش بودن برای تشخیص چهره بسیار مهم است – و هیجان انگیز.

تصویر برجسته توسط کامپیوتر مت هون.

درباره Glyn Moody

Glyn Moody یک روزنامه نگار آزاد است که می نویسد و درباره حریم خصوصی ، نظارت ، حقوق دیجیتال ، متن باز ، حق چاپ ، حق ثبت اختراعات و موضوعات کلی سیاست مربوط به فناوری دیجیتال صحبت می کند. وی شروع به پوشش استفاده از مشاغل اینترنت در سال 1994 كرد و اولین ویژگی اصلی را در مورد لینوكس نوشت ، كه در اوت 1997 در Wired ظاهر شد. كتاب وی با نام "Rebel Code" اولین و تنها تاریخ كامل در مورد ظهور منبع آزاد است. ، در حالی که کار بعدی او ، "کد دیجیتال زندگی" ، به بررسی بیوانفورماتیک – تقاطع محاسبات با ژنتیک می پردازد.