/>

اوضاع مربوط به کورو ویروس Covid-19 جدی است ، اگرچه هنوز مشخص نیست که آیا این بیماری به یک بیماری همه گیر مبتلا خواهد شد که میلیاردها نفر از مردم جهان را تحت تأثیر قرار می دهد. داستان تا کنون بیشتر موضوعات اصلی این وبلاگ را لمس می کند. به عنوان مثال ، ما می دانیم که مقامات چینی در تلاش برای سرکوب خبرهای مربوط به شیوع احتمالی ویروس جدید ، به جای اینکه سریع عمل کنند تا شیوع آن گسترش یابد ، وقت ارزشمندی را هدر دادند. با توجه به سابقه کنترل وسواس در چین ، جای تعجب نیست ، اما آنچه غیرمنتظره است ، واکنش عموم مردم در آنجا است که خواستار آزادی بیان بیشتر پس از مرگ پزشک سوت زنی است که سعی در بالا بردن زنگ هشدار دارد:

غم و اندوه به سرعت به خواسته های آزادی بیان تبدیل شد ، اما این پست ها به سرعت توسط پلیس سایبری چین سانسور شدند. موضوع گرایش "# می خواهیم آزادی بیان" تا ساعت 5 صبح به وقت محلی نزدیک به 2 میلیون بازدید از Weibo داشته باشد ، اما بعداً حذف شد.

هنگامی که دولت چین اعتراف کرد که یک کشور خطری خطرناک برای کشور وجود دارد ، بسیار واکنش نشان داد و خاموش شد. استان های کل استان ها و وادار کردن ده ها میلیون نفر به خانه های خود. عموماً این نوع بازداشت خانگی فقط برای فعالان اعمال می شود ، بنابراین این اقدام به شهروندان چین اجازه می دهد درک کنند که سرکوب دولت آنها از دیگران چیست.

خلط جسمی تنها پاسخ مقامات نیست. دولت چین همچنین سیستم نظارتی جامع خود را مجدداً مورد بازگردانی قرار داده است تا به دنبال افرادی که ممکن است آلوده باشند ، بنگاه های فناوری محلی بگردد. شرکت تشخیص چهره Megvii می گوید "سیستم اندازه گیری دمای جدید" جدید خود از دوربین های حرارتی برای ردیابی افراد با درجه حرارت استفاده می کند و سپس از AI برای شناسایی آنها استفاده می کند. ژجیانگ داهوا تأمین کننده دوربین مدار بسته ادعا می کند که می تواند تب با دوربین مادون قرمز را با دقت 0.3 درجه سانتیگراد تشخیص دهد. یکی دیگر از شرکت های هوش مصنوعی چینی ، Sensetime ، می گوید که سیستمی ساخته است که می تواند افراد پوشیده از ماسک را شناسایی کند.

همچنین رویکردهای مختلف پیشرفته ای برای برخورد با مردم و نه ماسک پوشیدن وجود دارد. غول اینترنتی چین بایدو یک برنامه اسکن صورت را تهیه کرده است که از هوش مصنوعی برای شناسایی افراد بدون ماسک محافظ استفاده می کند و آن را به عنوان منبع آزاد منتشر می کند. بعضی از مناطق یک هواپیمای بدون سرنشین پولیس مجهز به دوربین و بلندگو را مستقر کرده اند که افراد بدون ماسک را لکه دار می کند ، و با صدای بلند به آنها می گوید که یکی را نصب کنند.

برنامه "Close Contact Detector" به کاربران می گوید که آیا در نزدیکی کسی بوده اند؟ آلوده یا مظنون به عفونت هستند. آژانس خبری دولتی شین هوا می گوید که این برنامه به طور مشترک توسط ادارات دولتی و شرکت گروه فناوری فناوری الکترونیک چین ساخته شده است و اطلاعات مربوط به مقامات بهداشت و حمل و نقل را تهیه کرده است. الزام سیستم راه آهن چین به مردم برای استفاده از نام واقعی خود هنگام رزرو بلیط ، به این معنی است که می تواند لیستی از افرادی را که در نزدیکی شخصی نشسته اند ، ارائه دهد که یک مورد تائید شده یا مظنون است. سازندگان Close Contact Detector گفتند که طی دو روز اول پس از راه اندازی آن ، 100 میلیون نمایش داده شد. به نظر نمی رسد که حریم شخصی بسیار نگران کننده باشد. مسئله مهم دیگر این است که وقتی کنترل بحران کرون ویروسی تحت کنترل باشد ، با تمام این داده ها چه خواهد شد.

استان یوننان رویکرد متفاوتی را اتخاذ کرده است ، اما مسائلی که باعث حفظ حریم خصوصی می شود. ساکنان آنجا موظف هستند هنگام ورود و خروج از اماکن عمومی ، با استفاده از یک برنامه کوچک در سیستم محبوب Weibo / WeChat ، کد را اسکن کنند. همانطور که South China Morning Post توضیح می دهد:

مینی برنامه ، که نام آن تقریباً با عنوان "مبارزه با کرونوی ویروس در یوننان" ترجمه می شود ، به کاربران نیاز دارد تا شماره تلفن خود را وارد کرده و یک کد تأیید را برای ثبت نام دریافت کنند. پس از آن ، آنها هنگام بازدید از اماکن عمومی مانند فرودگاه ها ، ایستگاه های راه آهن ، متروها ، ترمینال های اتوبوس ، مراکز خرید ، سوپر مارکت ها ، مناطق مسکونی و همچنین بیمارستان ها و داروخانه ها ، کد "را" و "خارج" را اسکن می کنند.

ردیابی افرادی که ممکن است با کسی که تماس نزدیکی با شخصی تأیید کرده یا مظنون به داشتن کروناویروس بوده است ، آسان تر می شود. با این حال ، مردم خاطرنشان كردند كه بسیاری از سالمندان تلفن های هوشمند ندارند و بنابراین نمی توانند از مینی برنامه WeChat استفاده كنند. علاوه بر این ، ساختن هر كس برای اسكن كردن كدی برای ورود و ترك محل های عمومی احتمالاً باعث ایجاد احتقان در ورودی ها و در نتیجه خطر ابتلا به عفونت می شود.

در Hangzhou ، روش دیگری اتخاذ شده است. از ساکنان خواسته می شود برای گزارش وضعیت سلامت خود از یک برنامه مبتنی بر تلفن های هوشمند استفاده کنند. فقط کسانی که وضعیت "سبز" دارند ، به عنوان کد QR در تلفن خود نمایش داده می شوند ، مجاز به ورود هستند. با این حال ، این کد بر اساس ارزیابی خود از علائم و سابقه سفر صورت می گیرد. این امر با از بین بردن علائم گفتاری از عفونت ، تقلب در افراد را آسان می کند. با وجود این حفره واضح ، دولت چین دستور داده است تا غول فناوری Alibaba را در سراسر کشور از برنامه رتبه بندی اکتشاف کند.

به نظر می رسد مناسب است که دستگاه نظارتی چین باید در مبارزه با بیماری جدیدی که تأثیر مهلک آن قرار است بخشی از این باشد. وسواس چین با کنترل. با این حال ، وضعیت تعدادی سؤال را ایجاد می کند. به عنوان مثال ، آیا اقدامات فنی که برای مقابله با این بیماری همه گیر اعزام می شوند ، پس از تحت کنترل قرار می گیرد؟ آیا ممکن است مقامات چینی ادعا کنند که برای جلوگیری از شیوع بیماری عفونی جدید بعدی به همان سرعتی که در این مناسبت انجام داده است ، لازم است؟

مسئله اصلی برای سایر نقاط جهان این است: کشورهایی که چنین نظارت دقیق ندارند چگونه پاسخ خواهند داد؟ اگر coronavirus به طور گسترده در آنجا گسترش یابد؟ آیا به هر حال آنها از طریق روش های سنتی اپیدمیولوژیک برای ردیابی افراد آلوده و تماس با آنها ، مقابله می کنند ، یا ممکن است وسوسه شوند تا از آن به عنوان بهانه ای استفاده کنند تا سیستم های کنترل مانند چین را وارد کنند؟

تصویر برجسته توسط انیمیشن های علمی. [19659014] درباره Glyn Moody

Glyn Moody یک روزنامه نگار آزاد است که در مورد حریم خصوصی ، نظارت ، حقوق دیجیتال ، متن باز ، کپی رایت ، حق ثبت اختراعات و موضوعات کلی سیاست مربوط به فناوری دیجیتال می نویسد و صحبت می کند. وی شروع به پوشش استفاده از مشاغل اینترنت در سال 1994 كرد و اولین ویژگی اصلی را در مورد لینوكس نوشت ، كه در اوت 1997 در Wired ظاهر شد. كتاب وی با نام "Rebel Code" اولین و تنها تاریخ كامل در مورد ظهور منبع آزاد است. ، در حالی که کار بعدی او ، "کد دیجیتال زندگی" ، به بررسی بیوانفورماتیک – تقاطع محاسبات با ژنتیک می پردازد.